کد مطلب:47577 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:9

گنجینه پرسمان » قرآن

لطفا دربارة آيه فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمُم بِمَا كَانُواْ يَكْذِبُون;(بقره،10)

توضيحات بيشتري دهيد تا شبهات و مشكلات احتمالي حل شود؟

خداوند متعال از آيه 8ـ20 سورة بقره درباره منافقان و احوالاتشان، سخن ميگويد. يكي از ويژگيهايي كه در آية مورد بحث درباره آنها بيان ميكند اين است كه منافقان، قلب مريضي دارند; زيرا نفاق يك نوع بيماري است. انسان سالم يك چهره بيشتر ندارد، هماهنگي كامل در ميان روح و جسم او حكم فرماست، چرا كه ظاهر، باطن روح و جسم همه مكمل يكديگرند; اگر مؤمن است، تمام وجود او فرياد ايمان ميكند و اگر منحرف شود، باز هم ظاهر و باطن او نشان دهندة انحراف است، اين دو گانگي جسم و روح درد تازه و بيماري اضافي است، اين يك نوع تضاد و ناهماهنگي و از هم گسستگي است كه حاكم بر وجود انسان ميشود.

اما منافق، با اختيار خود كاري ميكند كه ظاهرش با باطنش متفاوت باشد; يعني در واقع خودش سبب ايجاد بيماري نفاق ميشود.

و از آن جا كه در نظام آفرينش، هر كس در مسيري قرار گرفت، و وسائل آن را فراهم ساخت، در همان مسير، رو به جلو ميرود، و يا به تعبير ديگر، تراكم اعمال و افكار انسان در يك مسير، آن را پررنگتر و راسختر ميسازد، لذا آيه ميفرمايد: فزادهم الله مرضا; خداوند بر بيماري آنها ميافزايد. يعني چون منافقان با اختيار خود اين مسير انحرافي را در پيش گرفتند، خداوند الطاف هدايتگري خود را از آنها ميگيرد، و منافقان خود را از اين الطاف محروم ميكنند; و هر كس لطف خدا شامل حالش نشود، هر چه در آن مسير بيشتر قدم بگذارد انحرافش نيز بيشتر ميشود.

و از آنجا كه سرماية اصلي منافقان، دروغ است و تا بتوانند، تناقضيها را كه در زندگي شان ديده ميشود با آن توجيه كنند، در پايان آيه ميفرمايد: براي آنها عذاب اليمي است به خاطر دروغهايي كه ميگفتند.(ر.ك: تفسير نمونه، آيةالله مكارم شيرازي و ديگران، ج، صـ92، دارالكتب الاسلاميه.)